رفت ......

رفت...

نه اینکه بد باشه و بره...

نه...

نه اینکه خیانت کرد و رفت...

نه...

رفت پِی زندگیش...

رفت به آرزوهاش برسه...

توو رابطمون خیلی چیزا رو تجربه کردیم...

نه از نظر بد...یه رابطه ی عالی بود...

یه حس پاک که شاید تا همیشه توو وجودم بمونه...

که شاید تا مدت ها گونه هامو خیس کنه

شاید هرسال عید با آهنگ عید بی تو یادش بیوفتم

شب سال نو هم یاد حلواییکه برام درست کرده بود بیوفتم :(((

یا توی زمستون شال گردنیکه برام بافتیو بپوشم تا گرم بشم از بوی تو :(((

شاید هر پاییز تووی کوچه پس کوچه های شهر راه برم و به آهنگ برف و بارون گوش بدم...

خدا کنه بارونم بیاد

شاید دیگه نتونم گالری عکسمو باز کنم..

شاید دیگه نتونم عاشق بشم

شاید هر روز به خودم لعنت بفرستم که چرا جلوشو نگرفتم

ولی من وقتی خوشحالم که اون باشه...

چه فرقی میکنه کجا و کی ? 

چه فرقی میکنه از من خبر داره یا نه ? 

واسم نگاهای دزدکی بسه..

واسم خاطره ی صدا زدنای یهوییش بسه

واسم خنده های دوتاییمون به عالم و آدم بسه

رفت ولی خاطره اش موند روو تن این شهر...

وقتی دلم تنگ میشه خیابونهاییکه باهم راه میرفتیم رو قدم میزنم و دنبال بوش می گردم

یادته پیاده روی های تجریش تا نیاورون؟

یادته آب شاتوت مملی؟

یادته حتی از آب خوردنمون هم لذت می بردیم؟

یادشبهاییکه براش کتاب میخوندم و خوابش میبرد بخیر

یا شبهاییکه خواب بود و من قربون صدقش میرفتم بخیر

یاد اونروزاییکه حالش بد بودو میگفت فقط سرم رو بزارم تو بغلت بخیر

بیا عزیزم دلتنگتم زندگی بدون تو دیگه لطفی نداره ....

عشقی تورو میخواد کجایی؟؟؟؟

یادته نمیزاشتی اشک بشینه رو چشام حالا کجاییکه ببینی هر شب بالشتم خیسه از گریه؟

بیا جونی بیا مننظرتم ....